با مراجعه به اداره اوقاف استان و گفتگو با آقای علی‌اکبری، مسئول روابط عمومی این اداره متوجه شدیم که زمین‌های محله اوقافی‌ها از نوع وقف خاص» هستند و نه عام. وقف خاص یعنی موردی که برای مصارف عام‌المنفعه و عموم مردم نیست، بلکه مختص شخص یا اشخاص مشخصی است که نامشان در وقف‌نامه آمده است.

هر محله، نام خود را از جایی، رویدادی، ویژگی‌ای، شخصی یا چیزی می‌گیرد و این نام‌ها در خود، قصه‌های بسیاری را از گذشته جای داده‌اند، قصه‌هایی که در پس تغییرات این نام‌ها نیز نهفته است. نام‌های چندگانه داشتن، و دعوای همیشگی نام‌های رسمی و غیررسمی در کشور ما. محله اوقافی‌ها را که در اسناد و نقشه‌های دهه‌های پیش جستجو می‌کردیم نامی از محله اوقافی‌ها نبود در صورتی که تاریخ شفاهی به ما می‌گفت در آن بازه، اینجا شکل گرفته بوده است.

کرج به عنوان یک شهر، قدمت زیادی ندارد. هنوز بسیاری از افراد، شکل قدیمی آن را که مجموعه‌ای از روستاهای پراکنده بود به یاد دارند. شهری سرسبز و خوش آب و هوا که خاطرات فراغت بسیاری از نسل‌های پیشین پایتخت‌نشینان با آن گره خورده است. با این حال مدل نامتوازن و سریع و برنامه‌ریزی‌نشده رشد آن باعث شده که بسیاری از ساخته‌های مردمی سال‌های آغازین رشدش، امروزه تحت عنوان بافت فرسوده تلقی شده و نوسازی و بهسازی آن‌ها در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد.